MANREZA 1/2020 (1)
Spis treści:
Człowiek istotą poszukującą / Marek Kruszyński SJ
Szukać i znajdować Boga we wszystkim / Stanisław Biel SJ
Duchowość ignacjańską można scharakteryzować w skrócie jako szukanie i odnajdywanie Boga we wszystkich rzeczach. Artykuł pokazuje, w jaki sposób rozumiał i praktykował tę rzeczywistość Ignacy Loyola.
Zanurzeni w Miłości / Tadeusz Kotlewski SJ
Dla Ignacego życie w świadomości wielkiego obdarowania jest wyrazistym znakiem Bożej miłości i Jego obecności. I dlatego „szukać i znajdować Boga” oznacza odkrywać znaki Jego różnorodnej obecności.
Dotknąć Boga / ks. Jan Wojciechowski
Bóg jest zupełnie inny, oddzielony od wszystkiego, co stworzone. Z drugiej jednak strony, Bóg nieustannie działa stwórczo, a Jego działanie tu i teraz sprawia, że nasz byt zależy w swym istnieniu od Niego.
Wyjdź! / Dariusz Michalski SJ
Św. Ignacy uczy nas dostrzegania, że w otaczającej nas rzeczywistości mamy wszystko, co jest nam potrzebne do szczęśliwego życia. Więc dlaczego szczęsliwymi nie jesteśmy?
Przeszkody w szukaniu i znajdowaniu Boga / Grzegorz Ginter SJ
Fundamentem życia człowieka jest Bóg. W jaki sposób jednak budować swoje życie na Nim, kiedy nie ma się kontaktu ze sobą, albo kiedy On jawi się jako ktoś daleki, obcy czy nawet złowrogi?
Ku osobistemu doświadczeniu / Piotr Kropisz SJ
Może skupiam swoją energię na szukaniu Boga wokół mnie, a On jest bliżej niż mi się wydaje? Może ta bliska obecność jest zarazem najtrudniejsza do odkrycia i najważniejsza w życiu duchowym?
Cały świat Ignacego / Rafał Huzarski SJ
Ignacy był wrażliwy na konkretnych ludzi, szczegóły sytuacji, drobiazgi, na które wielu obserwatorów nie zwróciłoby uwagi, gdyż duch ludzki poruszony jest rzeczywistością z całym jej materialnym wymiarem.
Szukanie Boga w Kościele / Dariusz Kowalczyk SJ
Kiedy dajemy sobie narzucić medialny obraz Kościoła nieustannie targanego różnego rodzaju skandalami, może się wydawać, że najtrudniej znaleźć Pana Boga w Kościele. Członkowie Kościoła bywają niewierni swojemu powołaniu, ale Bóg jest wierny i nie przestaje dawać się w Kościele.
Twarzą w twarz z Bogiem / Wacław Oszajca SJ
Szukający Boga mają prawo spodziewać się, że patrząc na chrześcijan, na Kościół, zobaczą i usłyszą samego Chrystusa. Mówimy przecież, że jesteśmy ciałem Chrystusa, a więc i Jego twarzą.
Gdzie jest twój Bóg? / Marek Kruszyński SJ
Gdzie jest Bóg, kiedy dzieją się nam złe rzeczy? Dlaczego nie interweniuje jeżeli jest taki dobry i dlaczego na świecie jest więcej zła niż dobra?
Znajdować Boga w pokoju / Laurence J. Murphy SJ
Kiedy stajemy przed poważnym wyborem, mamy tendencję, aby odczuwać niepokój. Ten niepokój często pochodzi z przywiązania do czegoś lub kogoś. Autor artykułu skupia się na znaczeniu „odnajdywania Boga w pokoju” w kontekście dokonywania wyboru i podejmowania decyzji.
MANREZA 2/2020 (2)
Spis treści:
Cel kształtuje postępowanie / Marek Kruszyński SJ
Cel, dla którego żyjemy / Tomasz Oleniacz SJ
To, w jaki sposób widzimy nasz cel życiowy, ma duży wpływ na nasze wybory i na nasze szczęście. Święty Ignacy w Fundamencie Ćwiczeń duchowych uczy nas, gdzie odnaleźć ten cel i jak on porządkuje wszystko w naszym życiu.
Człowiek został stworzony do relacji z Bogiem / Wacław Królikowski SJ
Co należy czynić, aby w codzienności realizować zasadniczy cel życia człowieka? Na te i inne pytania odpowiada autor artykułu.
Stworzenie świata według hebrajskich midraszów / Michał Karnawalski SJ
Zarówno biblijna, jak i późniejsza tradycja hebrajska, również ta z czasów św. Ignacego z Loyoli, charakteryzują się bogactwem opowiadań o stworzeniu świata. Jaką mądrość skrywają owe opowiadania?
Co wiemy o końcu świata? / Rafał Strugiński SJ
Jak skończy się świat? Wojna nuklearna? Meteoryt z kosmosu? Wizja końca świata przedstawiona przez pisarzy Nowego Testamentu wydaje się być trochę inna.
Całe życie przed oczami / Aleksandra Lewandowska
Jeśli nie chcemy, aby film naszego życia okazał się równie wartościowy jak bezmyślnie przewijane treści na Facebooku, zacznijmy każdy kolejny dzień z wizją końca.
„Aby trafić w dziesiątkę”
Czyli o idei celu ostatecznego według Sumy teologicznej św.Tomasza z Akwinu w Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli /
Maciej Tomaszewski SJ
Artykuł dotyczy idei celu ostatecznego według Sumy teologicznej św. Tomasza z Akwinu w Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego z Loyoli.
Mała pomyłka – wielkie konsekwencje / Stanisław Łucarz SJ
Jedne rzeczy są do rozkoszy, inne do użytku, jeszcze inne rozkoszują i są użyteczne. Te, którymi należy się rozkoszować, czynią nas szczęśliwymi; tymi, których należy używać, jesteśmy wspierani w naszym dążeniu do szczęśliwości.
List do O. Jana Álvareza / Juan Alfonso de Polanco SJ
W liście św. Ignacy, ze swoim poczuciem realizmu, szczegółowo wyjaśnia kwestię posługiwania się środkami „ludzkimi” dla dobrego celu. Trzeba nieustannie pokładać nadzieję w Bogu, a w postępowaniu należy używać wszystkich dostępnych ludzkich środków.
O towarzyszce życia nazywanej mądrością / Tadeusz Drozdowicz SJ
Mądry lubi się uczyć, a głupi pouczać. Z mądrością w życiu mogą być problemy, bo każdy chce ją mieć i z niej korzystać, a nie wszyscy wiedzą, jak ją znajdować.
Cel nadaje sens / Paweł Szpyrka SJ
Początkiem wszelkiego zła jest zapominanie o Bogu i Jego dobroci, ale także, co bardzo charakterystyczne i interesujące, wszelka utrata celu w działaniu.
Człowiek jest stworzony ale niedokończony.
Obraz człowieka zawarty w Fundamencie Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli / Marek Kruszyński SJ
Szczęście człowieka polega na życiu autentycznym, które jest wyrazem świadomego przyjęcia prawdy o swojej niedoskonałości, natomiast jego nieszczęściem jest życie pozorne, czyli pozorowane na byciu „jak” Bóg.
MANREZA 3/2020 (3)
Spis treści:
NIE MA WOLNOŚCI BEZ MIŁOŚCI / MAREK KRUSZYŃSKI SJ
ŚWIĘTA WOLNOŚĆ / JERZY SERMAK SJ
Obojętność w Ćwiczeniach duchowych przygotowuje do wyboru tego, co bardziej podoba się Bogu. Dlatego też trzeba wyróżnić dwa cele obojętno-ści: negatywny – pragnienie uwolnienia się od uczuć nieuporządkowanych do rzeczy stworzonych i pozytywny – nastawienie, które w sposób wolny przywiązuje do Boga.
NIECH SIĘ STANIE WOLA TWOJA / BOGUSŁAW STECZEK SJ
Dlaczego mamy pełnić wolę Bożą? Jesteśmy w ręku Boga, który jest Miłością, a pełnienie Jego woli świadczy o tym, kim jesteśmy. Takiej postawy uczył nas Jezus Chrystus. Ignacjańska obojętność wobec stworzeń pomaga żarliwie służyć Bogu i Kościołowi.
KOCHAĆ I SŁUŻYĆ / ANDRZEJ MALENDA SJ
Dla chrześcijan wolność nabiera wartości, jeżeli dzięki niej stają się oni lepszymi narzędziami w Bożych rękach. Związek wolności i służby był oczywisty dla Ignacego, o czym przypominał swoim współbraciom. Jego przesłanie jest ciągle aktualne.
NIE MOJA WOLA / WILLIAM YEOMANS SJ
Głównym motywem naszego działania powinno być hojne podporządkowanie życia Chrystusowi. Lecz należy być modlitewnie uważnym, bo zły duch często wykorzystuje święte pragnienia, by człowieka uśpić lub go przewrócić. Wolność, szczególnie wobec pobożnych pragnień, jest znakiem rozpoznawczym ducha św. Ignacego.
ABY PRAGNĄĆ JEDNEGO… / JÓZEF AUGUSTYN SJ
Autor dzieli się osobistym świadectwem, w jaki sposób rozumie i przeżywa błogosławieństwo Jezusa: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”.
OBOJĘTNOŚĆ IGNACJAŃSKA JAKO KONIECZNY WARUNEK DOBREGO WYBORU / RYSZARD FRIEDRICH SJ
Mamy wrodzoną, instynktowną skłonność do wybierania tego, co miłe, a uciekania przed tym, co niemiłe. Święty Ignacy uczy dokonywać wyborów z zaangażowaniem woli i rozumu, uczy podejmowania decyzji w sposób należyty i uporządkowany.
CZAS UPORZĄDKOWAĆ SWOJE SERCE / MARCIN PIETRASINA SJ
Święty Ignacy w Ćwiczeniach duchowych uczy nas szukania i pełnienia woli Bożej. Bez porządkowania naszych uczuć i przywiązań ciągle możemy szukać raczej siebie, nawet w pobożnych sprawach.
JAK SKUTECZNIE WSPÓŁPRACOWAĆ Z DUCHEM ŚWIĘTYM / MAREK KRUSZYŃSKI SJ
Człowiek rozwija się, a szczytem rozwoju jest poczucie współzależności. Współzależność wyraża się najlepiej we współpracy, która pomaga w dalszym rozwoju. Rozwój duchowy dokonuje się jedynie we współpracy z Duchem Świętym.
OBOJĘTNOŚĆ IGNACJAŃSKA I DZISIEJSZA DUCHOWOŚĆ / ROBERT E. DOUD
Zazwyczaj nie myślimy o obojętności jako o czymś dobrym. Dlaczego więc w duchowości ignacjańskiej termin „obojętność” ma wyjątkowe i pozytywne znaczenie?
MANREZA 4/2020 (4)
Spis treści:
WIĘCEJ KOCHAĆ BOGA I LEPIEJ MU SŁUŻYĆ / MAREK KRUSZYŃSKI SJ
WIĘCEJ KOCHAĆ, LEPIEJ SŁUŻYĆ / PAWEŁ SZPYRKA SJ
Ad majorem Dei gloriam – na większą chwałę Bożą, głosi dewiza jezuitów, charakteryzując ich ducha i styl życia. Pobrzmiewa w niej zasada magis (łac. „więcej”, „bardziej”, „lepiej”) stanowiąca w pewnym sensie kwintesencję duchowości ignacjańskiej.
MISJA ŚW. IGNACEGO: SŁUŻYĆ CHRYSTUSOWI I POMAGAĆ INNYM / JOHN CARROLL FUTRELL SJ
Ignacy założył zakon całkowicie apostolski, którego działalność jest wspólnotową służbą Chrystusowi przez pomaganie duszom. Charakterystyczną właściwością tego zakonu jest gotowość pójścia wszędzie w świat, celem pomagania duszom na większą chwałę Bożą.
MAGIS W SŁABOŚCI SIĘ DOSKONALI / WOJCIECH ZIÓŁEK SJ
Nie ma w Ćwiczeniach duchownych drugiej takiej medytacji, która tak bardzo rozpalałaby serce, tak wyraźnie ukazywałaby wzniosłe ideały jak Wołanie Króla. Nie ma drugiej takiej medytacji, która dawałaby człowiekowi to, co dla każdego z nas tak ważne, czyli możliwość uczestnictwa w wielkich, szlachetnych przedsięwzięciach i szansę wykazania się w ich realizacji, pokazania, że dla wielkiej sprawy stać mnie na wiele.
PRAGNIENIE NAŚLADOWANIA JEZUSA / MARCIN BARAN SJ
Chcemy więcej kochać Jezusa i lepiej Mu służyć. Ale jak to osiągnąć? Odpowiedź znajduje się w pragnieniu naśladowania Go. Pragnienie naśladowania Jezusa Chrystusa to pragnienie bycia jak On ubogim i doświadczania razem z nim krzywd i zniewag. Dopiero po przejściu tej drogi dojdziemy wraz z Nim do Jego, a nie naszej, chwały.
MAGIS – IDEAŁ COACHINGU? / JACEK POZNAŃSKI SJ
Duchowość ignacjańska bardzo poważnie traktuje możliwości rozwoju osoby. Kluczowym wyrazem tego nastawienia jest ignacjańskie magis. Co jest istotą magis i jaka jest jego rola w rozwoju osoby?
CO NAPRAWDĘ OZNACZA MAGIS I DLACZEGO TO TAKIE WAŻNE / BARTON T. GEGER SJ
Wiele definicji magis jest proponowanych w jezuickich kręgach, jednak nie wszystkie są klarowne lub użyteczne. Najlepszą definicją jest „bardziej powszechne dobro”. Łączy się to ściśle z nieoficjalnym motto Towarzystwa Jezusowego „na większą chwałę Bożą”.
„MOTYLEM BYŁEM, ALE UTYŁEM”, CZYLI O WYPALENIU, ALE I O MAGIS / RAFAŁ HUZARSKI SJ
Wiele robimy, z zewnątrz możemy nawet być postrzegani jako ludzie bardzo aktywni, ale wewnętrznie czujemy się wypaleni. Czy można dążyć do poważnych celów, unikając jednocześnie wypalenia?
CHWAŁA BOŻA A PRZYPOWIEŚCI O WZROŚCIE KRÓLESTWA BOŻEGO / PIOTR KASIŁOWSKI SJ
Boga chwali ten, kto Go kocha. Z tej miłości bierze się aktywność głoszenia Ewangelii, na co wskazują przypowieści. Chociaż początki mogą być małe, jak przysłowiowe ziarno gorczycy, przewidziany jest wspaniały finał.
OD GRZECHU DO CHWAŁY / GRZEGORZ DOBROCZYŃSKI SJ
„Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5,16).
NIEDOSKONAŁE ODZWIERCIEDLANIE NIESKOŃCZONEGO / GRZEGORZ LOJTEK SJ
Według św. Ignacego celem życia jest zjednoczenie z Bogiem. Ale jaki jest mój Bóg? Czy mój obraz Boga nie blokuje relacji z Nim? Czy wierzę, że Bóg mnie kocha, czy raczej się Go obawiam?