MANREZA 1/2022 (9)
Spis treści:
PORZĄDKOWANIE GŁĘBI ŻYCIA / MAREK KRUSZYŃSKI SJ
GŁĘBIA, KTÓRA PRZYZYWA GŁĘBIĘ / JÓZEF AUGUSTYN SJ
„Myśli moje nie są myślami waszymi” (Iz 55,8). Paralelnie do tych słów prawdziwe w ustach Boga będą również słowa: „Moje pragnienia nie są waszymi pragnieniami. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak moje pragnienia – nad waszymi”.
POTRZEBY, PRAGNIENIA I MĄDROŚĆ PUSTYNI / PRZEMYSŁAW GWADERA SJ
W codzienności bywamy targani sprzecznymi pragnieniami i potrzebami, i sami nie rozumiemy, o co tak naprawdę nam chodzi. Czasem chcielibyśmy po prostu rzucić to wszystko i uciec…
ROZEZNAWANIE PRAGNIEŃ / TOMASZ ORTMANN SJ
W duchowości ignacjańskiej bardzo ważną rolę odgrywają pragnienia. Nie oznacza to jednak ich absolutyzacji. Stanowią one punkt wyjścia dla rozeznania.
ROZEZNAWANIE PRAGNIEŃ I PODĄŻANIE ZA DUCHEM ŚWIĘTYM / MICHAEL IVENS SJ
Pragnienie samo w sobie należy do istoty duchowości chrześcijańskiej. Centralne znaczenie ma tu pragnienie samego Boga. Jest ono punktem odniesienia, względem którego inne pragnienia nabierają właściwego znaczenia.
TRZEBA PRAGNĄĆ I WYBIERAĆ / PAWEŁ SZPYRKA SJ
Duchowość ignacjańską można określić jako drogę „pragnień i decyzji” prowadzącą stworzenie do komunii ze Stwórcą.
„CHCĘ I PRAGNĘ” WEDŁUG ĆWICZEŃ DUCHOWYCH ŚW. IGNACEGO LOYOLI / WACŁAW KRÓLIKOWSKI SJ
Pragnienia duchowe są istotnym wymiarem w życiu chrześcijanina. Miały one szczególne znaczenie także dla św. Ignacego Loyoli. Na różnych etapach Ćwiczeń duchowych wychowuje rekolektanta do coraz większych pragnień oraz do hojnych i wielkodusznych decyzji podejmowanych z miłości do Jezusa Chrystusa.
DUSZA MOJA PRAGNIE BOGA… / ROBERT GRZYWACZ SJ
Ktoś, kto świadomie przeżywa swoje życie, dostrzega drzemiący w sobie konflikt pragnień. Napięcie między nimi odzwierciedla pęknięcie między stanem faktycznym, w jakim ktoś się znajduje, a przyświecającym mu ideałem. W tym zapętlonym doświadczeniu bierze początek pragnienie Boga…
CZEGO PRAGNIESZ? / MAREK KRUSZYŃSKI SJ
„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść” (1 Kor 6,12). Parafrazując słowa św. Pawła, można powiedzieć, że człowiek odczuwa wiele pragnień, ale dążenie do zaspokojenia ich wszystkich nie zawsze przynosi mu korzyść.
O WZGLĘDNOŚCI SZCZĘŚCIA / MATEUSZ PAWŁOWSKI SJ
Czym właściwie jest szczęście? Dlaczego każdy z nas (lub prawie każdy) chciałby być szczęśliwy? Wreszcie, gdzie poszukiwać szczęścia i jakie strategie stosować, ażeby szczęścia we własnym życiu doświadczyć?
GŁODY WSPÓŁCZESNYCH NIESPOKOJNYCH SERC / GRZEGORZ LOJTEK SJ
Głód to uczucie, które towarzyszy nam każdego dnia. Żyjąc w krajach rozwiniętych, ten fizyczny łatwo jest zaspokoić, ale są jeszcze inne głody. Jak moja duchowość może pomóc sobie z nimi poradzić?
CZEGO PRAGNĄ KOBIETY? / ADELA LEMAŃSKA
Maria Magdalena była opętana przez siedem demonów. Samarytanka miała pięciu mężów i żyła w związku z kolejnym mężczyzną. Czego pragnęły owe kobiety, spotykając Jezusa?
WSPÓLNOTA W DRODZE OTWARTA NA DUCHA / PAWEŁ SZPYRKA SJ
MANREZA 2/2022 (10)
Spis treści:
Ujrzeć wszystko na nowo / Marek Kruszyński SJ
Trudności duchowe św. Ignacego – jak sobie z nimi radził? / Leszek Mądrzyk SJ
Autor opisuje w artykule trudny etap duchowej drogi św. Ignacego Loyoli oraz przedstawia, jaki był wtedy Ignacy oraz w jaki sposób poradził on sobie z trudnościami duchowymi, tj. z pokusami i doświadczeniami próby.
Kryzys duchowy – zasada rozwoju / Marek Kruszyński SJ
Kryzys duchowy domaga się zmiany myślenia o sobie i o Bogu, jest czasem oczyszczenia, w którym dokonuje się przewartościowanie, szukanie i znajdowanie tego, co jest w wierze i w Kościele najważniejsze.
Nikt nie ocali się sam / Paweł Szpyrka SJ
Konfrontacja ludzi wierzących ze światem rodzi w ich sercach i umysłach stany napięcia i niepokoju szczególnie w sytuacjach, kiedy ich przekonania wywołują sprzeciw czy opór otoczenia. Autor wskazuje cztery obszary przeżywanych trudności.
Strapienie – szansa czy porażka? / Jerzy Sermak SJ
Czym jest strapienie i jak się przed nim bronić? Istnieje pokusa myślenia o strapieniu w kategoriach złego samopoczucia. Dla św. Ignacego to coś szerszego. W ogólnym zarysie, gdy doświadczam strapienia, brakuje mi wiary, nadziei i miłości oraz poczucia bliskości Boga.
O pokusie religijności idyllicznej / Roman Swoboda SJ
Coraz większą popularność zdobywa tzw. teologia sukcesu, która koncentruje się na dostrzegalnym efekcie działania Boga. Tu znajduje się źródło religijności idyllicznej wyrażanej instrumentalnym podejściem do modlitwy i praktyk duchowych, których stosowanie ma zagwarantować sukces doczesny.
Wewnętrzny konflikt i walka o wolność / Piotr Kasiłowski SJ
Chrześcijanin jest człowiekiem walki, pozytywnie nastawionym do życia, otwartym na impulsy Ducha, który zwalcza w nim zło. Zwycięstwo pochodzi od Ducha. Kto jest Mu uległy, zwycięża pokusę, często wcale o tym nie myśląc.
Siedem chorób duszy / Paweł Kowalski SJ
Myśląc o swojej drodze wiary, jesteśmy nastawieni na pasmo sukcesów. Przy okazji mamy wrażenie, że tych sukcesów Bóg od nas oczekuje. Tymczasem rzeczywistość jest taka, że każdy zmagał się z pewnymi „chorobami” duchowymi.
Asceza – dyskretna troska o NAJważniejsze… / Piotr Aszyk SJ
Asceza to ukryta miłość wpisana w codzienność życia, której bliżej do monotonii Nazaretu niż spektakularnych cudów. Cechuje ją umiar towarzyszący dyskretnemu oderwaniu się od siebie i radość, jaką może cieszyć się człowiek świadomy wewnętrznej wolności oraz duchowego pokoju.
Rozwój duchowy. Towarzyszenie i kierownictwo duchowe / Jacek Marszałek
Towarzyszenie i kierownictwo duchowe to asystowanie w różnym zakresie drugiej osobie w jej procesie duchowym. Czym jest duchowość w perspektywie wewnętrznej? Kim jest osoba towarzysząca lub kierownik duchowy? W poszukiwaniu odpowiedzi na te pytania pomocne będzie spojrzenie na dynamikę procesu duchowego przez pryzmat psychologii głębi.
Mistyka bez Boga – czy to możliwe? / Wacław Oszajca SJ
Przeżycie śmierci wyprowadza człowieka z zamknięcia wszelkiej wymiarowości, pozwala pogodzić się z przemijalnością wszystkiego i jednocześnie w doczesności posmakować wieczności.
MANREZA 3/2022 (11)
Spis treści:
Nie możesz go nie zobaczyć / Marek Kruszyński SJ
Być albo nie być „chrześcijanina przyszłości” / Dariusz Kowalczyk SJ
„Chrześcijanin przyszłości albo będzie mistykiem, albo go w ogóle nie będzie” – te słowa Karla Rahnera, wypowiedziane prawie pół wieku temu, są dziś jeszcze bardziej aktualne niż wówczas. Nie chodzi tu o mistykę pełną nadzwyczajnych zjawisk, ale o osobiste doświadczenie Boga w codzienności.
Bóg, który doświadcza człowieka / Czesław Wasilewski SJ
Bóg – ojciec, Bóg – przyjaciel, Bóg – oblubieniec. A Bóg – nauczyciel? Jak ten obraz może pomóc nam budować relację z Bogiem, którego miłość polega nie tylko na bezwarunkowej afirmacji, ale także na prowadzeniu i uzdalnianiu nas do tego, byśmy stawali się coraz lepsi?
O potrzebie uczenia się Boga / Tadeusz Drozdowicz SJ
Doświadczanie Boga ma wiele form – od zwyczajnych po niezwykłe – i każda z nich jest dla człowieka darem przyjaźni i zaproszeniem do współpracy. Bywają jednak błędy w tym procesie i one sprowadzają na manowce.
Bóg we wszystkim – wszystko w Bogu / Michał Masłowski SJ
Czy Bóg jest naprawdę w moim sercu, czyli w każdym moim uczuciu, w emocjach, we wszystkim, co mnie stanowi? Czy potrafię widzieć Jego obecność we wszystkim, co mnie otacza?
Szukając i znajdując Boga… / Henryk Droździel SJ
Boga możemy spotkać na drodze naszej codzienności. Dlatego ważne jest, aby podjąć fascynujące wyzwanie szukania i odkrywania tej drogi, tego obszaru, tej naszej ziemi świętej, na której On się nam objawia.
Sakra-mentalność / Paweł Sawiak SJ
Święty Ignacy z Loyoli regularnie widywał podczas Eucharystii realnie obecnego Jezusa. „Widział jasno zmysłem swoim, jak Pan nasz Jezus Chrystus jest obecny w tym Najświętszym Sakramencie”. W jaki sposób Jezus chciał, abyśmy podczas Mszy św. zachowywali się my sami?
Dawca, dar i obdarowany / Krzysztof Dzieńkowski SJ
Cudzołożnice, celnicy i grzesznicy wyprzedzają nas w drodze do królestwa, bo nie mają już czym handlować. Ich puste ręce, bez żadnych zasług, mogą wszystko przyjąć. To właśnie jest chrześcijańska wdzięczność – mieć puste ręce w relacji do Ojca.
Chrześcijański mindfulness / Monika Guzewicz
Chrześcijański mindfulness jest doświadczeniem modlitwy opartej na zauważaniu tego, co jest dookoła, i odbieraniu świata poprzez wszystkie zmysły. Jest to również większe skupienie na swoich odczuciach i przeżyciach po to, by świadomiej i pełniej doświadczać relacji z Panem Bogiem w każdych okolicznościach życia.
Świadomość obecności Boga w modlitwie i życiu / Jacek Poznański SJ
Świadomość Bożej obecności zawsze miała wielkie znaczenie dla życia wierzących w Jezusa Chrystusa. Tradycyjnie chrześcijańska duchowość opierała się na przekonaniu, że Bóg jest obecny w świecie i w Kościele, a człowiek jest wezwany do osobistego spotkania z Nim zawsze i wszędzie.
Modlitwa jako Spotkanie. Uwagi św. Ignacego / Ryszard Friedrich SJ
„Chciałbym się lepiej modlić… i nie wychodzi”. Co zrobić, aby modlitwa stała się głębsza, bardziej nasycająca? Św. Ignacy swoimi krótkimi i rzeczowymi uwagami może nam w tym pomóc. Jego wskazówki nie są sztywnym schematem, ale zachęcają do tego, żeby uczyć się własnego podejścia do metody modlitwy.
MANREZA 4/2022 (12)
Spis treści:
Naśladowanie Chrystusa / Marek Kruszyński SJ
On woła cię / Dariusz Michalski SJ
Całe życie uczymy się przyjmować z wdzięcznością Boże dary i udzielać na nie własnej, wolnej i pełnej pasji odpowiedzi miłości i służby.
Jezus Chrystus – jedyny wzór życia człowieka / Marek Wójtowicz SJ
Chrześcijańskie powołanie polega na tym, by trwać na ewangelicznej drodze z Jezusem. To powołanie jest bardzo osobiste, dlatego nikt nie może nas zastąpić. Zakłada ono nasz codzienny trud modlitwy i zgłębiania słowa Bożego, by wciąż na nowo odszukiwać Jezusa.
Iść „za” czy „z” Jezusem? / Marek Kruszyński SJ
Rozważając historię wyjścia Izraelitów z Egiptu, można zaobserwować dwie grupy ludzi – jedni idą za Mojżeszem, a inni idą z Mojżeszem. Kiedy przyjrzymy się obu grupom, bardziej zrozumiała stanie się różnica użycia przyimków w zwrotach „iść za” i „iść z” Jezusem.
Droga ucznia / Paweł Szpyrka SJ
Autor przedstawia cztery charakterystyczne postawy ucznia w relacji do Jezusa: być z Nim, głosić Go, słuchać i kochać. W każdej Ewangelii uczeń odnajdzie zachętę, by wejść na drogę formacji swojego serca.
Modlitwa i misja / Bogusław Steczek SJ
Jezus, wędrując i nauczając, pośród najbardziej intensywnej działalności szukał długich chwil (najczęściej nad ranem lub nocą), by rozmawiać ze swym Ojcem, pragnąc pełnić Jego wolę. Tłumaczył swym uczniom: „Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. […] nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał”.
Miłujcie się wzajemnie tak, jak Ja was umiłowałem / Marcin Baran SJ
Intensywna miłość, którą żywi Jezus do człowieka, nie wymaga specjalnego komentarza – wystarczy spojrzeć na krzyż. Spróbujemy się natomiast przypatrzeć temu, w jaki sposób wcielony Syn Boży tę miłość ukazuje w Swoich czynach i słowach.
Stworzeni na „obraz” i „podobieństwo” Boga / Jerzy Seremak SJ
Człowiek „jest” jak Bóg, a zarazem w swojej historii życia „staje się” jak Bóg. Aby stawać się „jak Bóg”, człowiek musi słuchać Boga jako Nauczyciela, być posłusznym Jego nauczaniu na temat tego, jak być w stworzonym dla niego świecie, aby żyć, a nie zginąć.
Doskonałość, czyli o miłości, która daje siłę, by kochać / Zbigniew Jałbrzykowski SJ
„Doskonałość chrześcijańska” to sformułowanie, które być może trąci myszką, ale czy chrześcijanie powinni zapomnieć o tej aspiracji w świecie tak bardzo konkurencyjnym i nastawionym na samorealizację jak nasz? Dlatego nie chcę pisać ani o doskonałości, ani o tym, co daje power do ścigania się, ale o tym, dlaczego trudno nam obejść się bez miłości do kogoś, kogo nie widać.
Misja i wizja św. Ignacego Loyoli / Rafał Huzarski SJ
Praca nad własną misją i wizją jest koniecznym elementem duchowości chrześcijańskiej, gdyż dążenie do świętości bez określania konkretnego i zharmonizowanego z okolicznościami kierunku własnego życia wydaje się utopią i marnowaniem czasu.
Idźcie i głoście Ewangelię / Grzegorz Dobroczyński SJ
Ewangelizacja nie jest jednostronnym „nadawaniem orędzia”, ale wejściem w relację z tymi, ku którym Kościół się zwraca. Trzeba więc dociekać sytuacji świata, kontekstu kulturowego i społecznego życia ludzi.